Zginanie belki wspornikowej o przekroju dwuteowym

Zadanie polega na przeprowadzeniu analizy procesu deformacji belki wspornikowej o przekroju dwuteowym z wykorzystaniem połączenia powłoki z bryłą.

Geometria
Model składa się z trzech części tak jak to przedstawiono na rysunku.
• bryła modelowana jako "Solid" ,
• powłoka modelowania jako "Shell",
• ciało sztywne modelowane jest jako "Discrete rigid" (fragment pobocznicy cylindra).

Bryła i powłoka stykają się ze sobą w ten sposób, że po uwzględnieniu grubości powłoki są one ze sobą idealnie spasowane. Ciało sztywne styka się z bryłą w środku jej długości. Całkowita długość belki ma być równa 2m. Pozostałe wymiary przyjąć samodzielnie.

Materiał
Cała belka wykonana jest z materiału sprężystego (przyjąć samodzielnie stałe materiałowe). Z uwagi na fakt, że belka modelowania jest jako połączenie dwóch różnych ciał, trzeba zdefiniować dwie sekcje "Solid" i "Shell"

Analiza
statyczna \key{Static General}, przyjąć czas trwania procesu równy 10.

Warunki brzegowe
• do ciała sztywnego zadany jest przesuw w kierunku osi $y$
• prawy koniec belki jest utwierdzony. Zablokowane są wszystkie składowe wektora przemieszczenia

Kontakt
Przyjąć model kontaktu bez tarcia.

Interakcja bryły z powłoką
• W module \key{Part} z menu wybieramy "Tools->Surface->Create". Tworzymy powierzchnie dla bryły która wchodzi w kontakt z Powłoką. To samo wykonujemy dla Powłoki, czyli tworzymy powierzchnię która w tym wypadku będzie zbiorem krawędzi, które wchodzą w kontakt z bryłą.
• W module \key{Interaction} klikamy \key{Create Constrain} i wybieramy typ "Shell-to-solid-coupling. Podążamy za instrukcjami programu, które pokazują się w "Prompt Area".

Rezultaty
Wyświetlić pole naprężenia kontaktowego \key{CPRESS}.

Modyfikacje zadania

• Zmienić amplitudę przesuwy na \key{Smooth step}.
• Wykonać pełny trójwymiarowy model (bez powłoki).
• Porównać historię zmiany przemieszczenia końca belki dla dwóch opracowanych modeli.